اصولا جهت حفظ ابرو ارجیح میدهم ب جای خرذوق از واژه ذوق مرگ استفاده کنم....ولی وقتی خر معنای بزرگ داشته باشد....استفاده اش کنار ذوق ترکیب نابجایی نیست.....
دیروز رفتیم انگاه داستان...عاقای میم اسم من را از هفته پیش ک اولین دفعه رفتن ام بود یادش بود....و من مدام نجواهایی ک اسم من را درگوش یکی دیگر تکرار میکرد میشنیدم....یکبار ک قشنگ دیدم دارد در گوش عاقای الف کاف (ک واقعا شبیه خروس هستند و و شاید توصیفشان را در سطرهای پایینی اوردم) میگوید خانم معلم....خانم معلم...و بنده خدا میگفت کیییی؟؟؟ و تا اقای میم امد من را یواشکی نشان بدهد برایشان دست تکان دادم....ک بیشتراز این ب زحمت نیفتد....خب ب من چ ک داستانی ک میخاستم برایشان بفرستم را هیچ کس دوست نداشت و من کلا نفرستادم....و انها داستان برای خانش ندارند...و من را مقصر میدانند ک برایشان چیزی نفرستاده ام....
عاقای الف کاف نون هم شیسه خروسی است ک نکش وسط دو چشمش بوده و از بالای ابرو پیشانی ندارد...و چون شاگرد اقای گلشیری است سریع باهایش پسر خاله میشود و مدام وسط جلسه داد میزند ک اگر سیاااااوش داستانش را بخاند فلان میکند و.... باید ب سیاوش بگوید و.... من هم ب رفقا گفتم دفعه دیگر ک دیدیمش میرویم و جلویش میگوییم اگر سلماااااان داستان هامان را ببیند فلان و.... انگار فقط استاد خودش است ک اسم دارد....ایش....
وای همین دیروز عاقای میم ب غین خانم ک داشت داستانش را میخاند گفت شبیه استاد سین ب مینویسد....و پیرمردی ک انجا بود گفت این هزار بار قشنگ تر نوشته است....بنده خدا استاد....خخخخ... انگار نوشته هاشان طرفدار ندارد....خخخخ..برای ما ک استاد خوبی هستند....
خر ذوق هستم برای دو چیز...
این ک امروز بابا ازم پرسید حالا واقعا میخاهم عمل کنم؟ و من خرذوقانه بالا پریدم ک اگر اجازه بدهید معلوم است ک چنین میکنم. و بابا گفتند پس برو و فردا برگه اترا بده دکتر امضا کنند.... و من الان نمیدانم خرذوقی ام را کجا و چطور نشان بدهم....
مورد دوم ذوق چندانی ندارد....از این مورد های بی مزه ای است ک نمیدانم از خجالت است یا چیز دیگر ک با دیدنشان قهقهه میزنم.... مصاحبه ام را گذاشته اند توی کانال....و من حتی خجالت کشیدم نگاهش کنم.....خخخهخ....