قسمت چیزیه ک من شدید بهش اعتقاد دارم...
ینی امروز متوجهش شدم....قسمت ینی بعد از این همه التماس بالاخره نون ف قبول کرد باهم بریم خانه مشروطه .... بهش گفتم بیا بریم همایشی ک برگزاار کرده را....ولی قبول نکرد....میگف ما چیزی ازش نمیفهمیم...راستم میگفت...نمیدونم چیچیعگه سیاسی در عصر مشروطه بود اسم همایش....ولی وقتی دیدیم ب همایشی ها کتاب میدن فی الفور رفتیم....جاتون خالی....من ک ب یک اپسیلون از حرف هاشون گوش ندادم....افتخار نیست...مایه ابروریزیه....ولی من چیزی نمیفهمیدم خو....
خلاصه این ک با نون ف کل خانه مشروطه رو گشتیم...جاتون خالی...شیشه رنگی ها....مجسمه اقای نورالله ک نقش اصلی داستان بنده ام هستن اونجا بود...
وااااااای قبلش رو نگفتم....فک کنین منی ک اصفهانیم میدون امامو ب زور پیدا کردم...تا این ک اخر ی خانم پیر گفتن منم میخام برم اونجا دنبالم بیا...دی...
و با این وضعیت....با نون کوچه پس کوچه های قدیمی پشت مسجد شیخ لطف الله رو برا پیدا کردن خانه مشروطه گز کردیم...جاتون خالی بود حساااابی...
قسمتش اینجاس...تو راه برگشت اتوبوسو اشتب سوار شدیم...ینی از خونه دور و دورتر شدیم....برا نون فرقی نداش ولی من همون اتوبوسو باید برا برگشت سوار میشدم....ک یهو ی اشنا دیدم....ی خانم ک تو طرحذولایت با هم رفیق بودیم...خهخ...و و من تو دلم بهشون میگفتم رژ لب و حومه....اخه همیشه ی رژ صورتی تا زیر بینیشون میکشیدن....بهشون گفتم چهارشنبه ها می ریم رنگ امیزی قبور و خاستم بیان ک گفتن خودشون سه شنبه ها میرن....و این ینی قسمت...این ینی اگه من اتوبوسمو اشتباه سوار میشم قسمته...خدایا شکرت....اخه چهارشنبه صبحا کلاس ام....نمیتونستم برم...و قراره سه شنبه ها با اون ها برم....میخام این لار سین و ف رو هم باخودم ببرم...خخخخ