این جاهم شده است دفتر خاطرات ساعتانه بنده....تا روزانه....
مهدیه توی این وبلاگ می اید...
می دانم ک می اید چون نسبت ب پست قبلی ام درمورد مامان واکنش نشان داد....
من نمیخاهم چیزی را توجیه کنم...
فقط مهدیه جان...
اگر اینجا می ایی بگو.بنده این وب بی در و پیکررا حذف کنم و بروم سراغ یکی دیگر....
یادم نمی اید ادرس اینجارا ب مهدی داده باشم....ولی خب...
و دیگر این ک...
اگر هستی...
و بگویی هستی سپاسگذارم...ولی اگر نگویی
باید بگویم خیلی خری...
پ ن:جدیدا زیاد از واژه فوقالعاده قبیح خ ر استفاده میکنم....حالا درست است ک توی شهر و دیار ما این واژه فحش محسوب نمیشود...ولی هر کس ادب خودش را دارد...
خلاصه مهدی جان اگر هستی خودنمایی بنما...
ک من زار و زندگی ام را اینجا ننویسم....
متشکرم....